Judith de Roos recenseert het boek van Loes Vork en Adriaan van ’t Spijker
Dit boek geeft een inkijkje in het therapeutische proces van zelfstandig ondernemer Loes Vork. Want hoewel ze, zoals ze zelf schrijft, een fijne relatie, twee fijne kinderen, een fijn huis en fijn werk heeft, klopt er iets niet en voelt ze zich waardeloos.
Ze beschrijft hoe ze het ervaart om in psychotherapie te gaan bij psycholoog Adriaan van ’t Spijker. En hij reageert hier dan op.
In korte schrijfsels van maximaal één pagina beschrijven ze vanuit hun eigen perspectief wat er gebeurt in het proces en hun therapeutische relatie.
Vork is open over hoe spannend de sessies voelen en hoezeer ze er mee bezig is buiten de afspraken om. Het lijntje wat ze graag met hem wil houden buiten de sessies om maar niet meevalt aangezien hij erg slordig is met reageren op mails.
Van ’t Spijker probeert te omschrijven hoe het komt dat therapie helpt, dat het gaat om contact maken met het gevoel van de ander, empathie. En dat hij het formuleren van de gevoelens en gedachten van de ander op een sterkere manier doet dan dat de client zelf zou doen, juist omdat hij geen last heeft van een filter. Van ’t Spijker blijkt in staat om op een prettige manier universele therapie principes te onderwijzen. Zo neemt hij de lezer mee in het belang van ‘aardig zijn voor jezelf’, en geeft daarbij zelf al aan dat het wat zweverig klinkt, maar toch echt ruimte geeft als je goed voor jezelf zorgt.
Vork, daarentegen, schrijft met een vlotte pen over haar vrees dat er niets van haar overblijft wanneer ze echt naar binnen zou laten kijken, dat dan zichtbaar wordt hoe slecht ze van binnen is en afgewezen zou worden. Ze blijkt grossier in negatieve oordelen over zichzelf. Ook de paradox dat ze anderzijds juist heel graag gezien wil worden komt uitgebreid aan bod. Een principe wat waarschijnlijk door iedereen die ooit in therapie is geweest, herkend zal worden.
Het boek is boeiend en onderhoudend, de twee hebben verschillende schrijfstijlen wat enerzijds leuk en anderzijds wel eens verwarrend is. De titel links of rechts ingezet op de bladzijde, waaraan je ziet wie er schrijft, is echt te weinig. Daar kunnen ze in boek 2 nog weleens naar kijken.
Vork stelt zich enorm kwetsbaar op in haar ervaringen van het hier en nu, wel puzzelt het me wat nu precies haar verhaal in haar verleden is geweest. Uiterst knap dat ze ondanks haar angst voor afwijzing zo open is in boekvorm over haar ervaringen. Van ’t Spijker lonkt soms ook met kwetsbaarheid maar komt op belangrijke thema’s, zoals met het thema ‘liefde’ binnen sessies, niet over de brug. Dat is jammer en schept wat afstand én het nodigt uit tot een vervolg!
Prettig boek om te lezen, ongetwijfeld een feest der herkenning voor mensen die weleens in therapie zijn geweest of zelf therapeutische sessies geven, voor mij in ieder geval wel.
Loes Vork Adriaan van ’t Spijker: ’Denk je dat je mij kunt helpen?’
Uitgeverij Lucht; ISBN 9 78 949 327 223 1; € 21,99
Lees hier eerdere recensies van Judith de Roos en Johan Atsma (https://www.ggztotaal.nl/tp-29166-2/recensie)