Mirjam van den Hoek
Dit is het verhaal van Simon. Simon was een man zonder schoenen. Beide schoenen was hij kwijt, hoewel hij ze graag had willen behouden. Maar er was te veel moed in gezonken en hij had daardoor zijn schoenen te lang niet gepoetst. En toen waren ze van hem afgenomen.
Ineens was Simon schoenloos. Een nieuwsgierige medemens zocht hem op en vroeg hem waarom hij zonder schoenen liep. Was hij ernaast gaan lopen? Of had hij zijn oude weggegooid voordat hij nieuwe had? Het voelde alsof de medemens hem de schuld in de schoenen wilde schuiven van het feit dat Simon geen schoenen had.
Simon werd uitgenodigd om plaats te nemen op een lopende band. Het leek humaan: door de loopband konden zijn overbelaste voeten rusten en zijn sokken drogen.
Wat Simon betrof was zijn probleem echter niet zozeer een voetprobleem, waardoor hij niet zou kunnen lopen en een lopende band nodig had. Hoewel hij inmiddels wel wat eelt had, op zijn ziel en zijn voetzolen. Maar dat was niet zozeer iets waaraan gewerkt diende te worden, aldus Simon.
Het lopende band personeel dacht daar anders over. Simon werd verleid tot pedicurebehandelingen en voetenbadjes. Zodra zijn voeten weer gezond zouden zijn, zou hij de loopband kunnen verlaten en in aanmerking komen voor nieuwe schoenen, zeiden ze. Maar Simon wilde geen voetenbadjes, geen pedicure en geen lopende band.
Het ergste van alles was dat Simon zonder schoenen nergens veilig kon zijn. Hielenlichters zagen in Simon een makkelijke prooi, omdat hij geen schoenen droeg. En menigmaal waren mensen tegen hem uit hun slof geschoten, waardoor hij zich uit de voeten moest maken. Ondanks dat hij geen schoenen meer had, riepen ze “halve zool” naar hem. Maar Simon had niets meer. Zelfs geen halve zool.
Een ruimhartige schoenmaker ontdekte dat er heel veel mensen zonder schoenen waren in zijn stad. Hij aarzelde, want hij had vooral verstand van schoenen en veel minder van voetzorg. Toch trok hij de stoute schoenen aan en ging in gesprek met lopende band medewerkers. Maar die vertelden hem dat niemand voor zijn zweetvoeten op de lopende band stond. Het ging vooral over voeten in de aarde en weinig over schoenen. De schoenmaker bleef voorlopig dus maar weer bij zijn eigen leest.
Veel mensen zoals Simon zouden al lang dood zijn of op de loopband staan. Maar Simon staat nog steeds met beide voeten op de grond. Lopende band personeel maakt nu de grond heet onder zijn voeten. In de hoop dat Simon op de lopende band zal stappen.
Voor mij begint duidelijk te worden waar de schoen wringt. Ik zoek naar mensen die samen met mij (hand) schoen oppakken. Wie de schoen past trekke hem aan.
