De zorgverzekeraars zouden hun best moeten doen burn-outs te voorkomen, maar in plaats daarvan veroorzaken ze die juist. Bij artsen, welteverstaan, die stapelgek gemaakt worden door de zinloze registratieterreur en controledwang. Ook patiënten zijn hiervan de dupe. Een welgemeend j’accuse van psychiater Bram Bakker tegen een pervers systeem. In HP de Tijd schrijft hij: ‘Niets wil ik meer met verzekeraars te maken hebben’.
”Ik kap ermee, ik ben er helemaal klaar mee. Niets wil ik meer met zorgverzekeraars te maken hebben. Nou ja, als psychiater dan. Als ik zelf mijn been breek of kanker krijg, zal ik wel moeten. Maar als behandelaar van mensen met een psychiatrische stoornis geef ik er de brui aan. Mijn ervaringen in een relatief kleine, maar landelijk opererende verslavingsinstelling werden onverdraaglijk.
De vorm van de behandeling die de zorgverzekeraar eist, domineert alles; de overeenstemming tussen een individuele hulpvrager/patiënt en een hulpverlener over een behandeltraject is daar volledig aan ondergeschikt geraakt. Bureaucratische processen en ronduit gevaarlijk beleid van zorgverzekeraars vergalden mijn werklust.”
Bron: HP de Tijd
GeÏnteresseerd in dit soort artikelen en achtergrondinformatie over de GGZ?
Misschien is het gratis online magazine van GGZTotaal dan iets voor jou.
Abonneren is gratis en gaat eenvoudig via dit formulier
